Τον έπλυνες καλά;
Τον έπλυνα με Φόρτε
(Χ. Μπρούμελ, Τ. Σπάθη, Σκύψε Ευλογημένη)
Έναν αιώνα μετά τη δημιουργία του κινηματογράφου, έχω πλέον πειστεί ότι τα φώτα και οι κάμερες τύπωσαν ιστορίες στο φιλμ μόνο και μόνο για να προβάλλονται, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, στην ελληνική δημόσια γραφή. Μία ταινία είναι πάντα χρήσιμη για να πιάσει αγκαζέ ένα εύρημα, μία εξυπνάδα, ή μία καλογραμμένη μαλακία. Αλλά όχι εδώ. Σκοπεύω μάλιστα να αντιστρέψω σε πλεονέκτημα τη δραματική υστέρηση που με χαρακτηρίζει ως προς την καλλιτεχνική παιδεία μου. Είναι ένα ρηχό blog από έναν κενό άνθρωπο. Ισχύει και το αντίστροφο: ένα κενό blog από ένα ρηχό άνθρωπο.
