Επί ημερών της αλήστου μνήμης Αλλαγής, οι δυνάμεις του αττικάρχη Αρκουδέα είχαν την ευγενή αρωγή των «αγανακτισμένων πολιτών» που κατέβαιναν στο Πολυτεχνείο και άπλωναν τη μπουγάδα για λογαριασμό των ΜΑΤ. Οι παλαιότεροι θα θυμούνται το Σπύρο Χατζάρα να εκφωνεί δελτίο ειδήσεων όπου, με απόλυτη ειλικρίνεια, επεσήμανε πως αγανακτισμένοι πολίτες ανέλαβαν δράση εναντίον των αναρχικών. Την επομένη, η «Αυριανή» έγραφε κάτι ωραία που αντιστοιχούσαν σε απόφαση του Κ.Κ Κίνας, όπως τοιχοκολλείται δια της Λαϊκής Ημερησίας του Πεκίνου, και το θέμα τελείωνε εκεί. Ολοι γνώριζαν τι ακριβώς ήταν οι αγανακτισμένοι πολίτες, αλλά με τη Λαϊκή Ημερησία ανά χείρας, είχαν την ευκαιρία να παριστάνουν και την πάπια Πεκίνου.
Επί νέας διακυβερνήσεως μας έχουν τελειώσει και οι μπάτσοι και οι αγανακτισμένοι πολίτες. Μαζί τους σώθηκαν και τα προσχήματα. Ετσι, σε κάποια στιγμή θα επιστρέψουν για να μείνουν. Και θα είναι μετά από λαϊκή απαίτηση. Απερίφραστα και απροσχημάτιστα, που θα πει και ο Ευθυμίου. Πολύ φοβούμαι μάλιστα πως οι αγανακτισμένοι πολίτες έχουν επιστρέψει, αλλά με άλλο ρόλο.
Δεν ξέρω κατά πόσο ο τύπος που πετάει μολότοφ, καίει αυτοκίνητα και ισοπεδώνει σχολές, αγωνίζεται για δημοκρατική μεταρρύθμιση στην παιδεία, αλλά είμαι βέβαιος πια πως δουλεύει για τους dealer συστημάτων ασφαλείας, τον Πολύδωρα και τη Γιαννάκου. Ασφαλώς και το πανεπιστημιακό άσυλο θα καταργηθεί και θα αποτυπώνει την απαίτηση της κοινής γνώμης. Και μια μέρα θα ξυπνήσουμε με ένα άλλο άσυλο. Εκεί όπου θα είμαστε έγκλειστοι.
