«Ου μοιχεύσεις»

Ένα βράδυ κάτω από το σπίτι μου, μία νεαρή κοπέλα κατέβηκε από τη μηχανή του φίλου της. Έτσι νόμιζα ότι ήταν φίλος της. Γρήγορα όμως κατάλαβα ότι δεν ισχύει αυτό γιατί παρατήρησα τον δισταγμό που είχε ο χαιρετισμός της. Σαν να περίμενε κάτι...
Πιθανότατα να σκεφτόταν, αν ο νεαρός άντρας θα πάρει την πρωτοβουλία να τη βγάλει από το βάσανο, που την τυραννούσε ώρες πριν... Τότε που έπιναν ποτά στο μπαρ και είχαν πάρει φωτιά τα βλέμματά τους...
Έσβησε λοιπόν, ο νεαρός τη μηχανή και συνέχισε εκείνα τα «βλέμματα», και το «πρώτο άγγιγμα» δεν άργησε να φέρει «πρώτο φιλί» και... έπειτα... συνέχισε ...
«Τώρα θα ήθελα να φύγεις», της είπε εκείνος ξαφνικά.
Η κοπέλα ξαφνιάστηκε. Ήτανε σαν να μην υπήρχε, και κάτι άλλο να μπορούσε να κάνει από την κίνηση της οπισθοχώρησης και απλά να φύγει.
Ξαφνικά όμως την τράβηξε κοντά του και άρχισε πάλι το ίδιο... Βλέμματα, φιλί, άγγιγμα...
Μέχρι που η νεαρή γυναίκα του πρότεινε ν΄ανέβει πάνω.
Δεν ανέβηκε πότε... σίγουρα δεν έκαναν έρωτα ποτέ και έμαθε από τον ίδιο ότι είχε άλλη σχέση...

Τώρα που το σκέφτομαι δεν μπορώ να καταλάβω ποιος πρόδωσε ποιον, ποιος δεν πρόδωσε και τελικά ποιος έμεινε πιστός σε τι...

...