Monday, September 25, 2006

Και εγώ τι φταίω;



«Τη γαϊδουρίτσα μου έχασα, με αλεύρι φορτωμένη, τι να’ γινε η καημένη;»

Είναι, όπως και να το κάνουμε, ένα ερώτημα στις παρυφές της σεξπηρικής διαλεκτικής. Όχι απαραιτήτως για σένα, αλλά αν μαθητεύεις στη Δευτέρα Δημοτικού είσαι υποχρεωμένος να ασχοληθείς με ενδελέχεια. Η δασκάλα ανέθεσε τα παιδιά να αποστηθίσουν ένα ποίημα επτά στροφών για την άδηλη τύχη μίας γαϊδουρίτσας. Αλλά η αποστήθιση δεν είναι αρκετή για να ικανοποιήσει τις σύγχρονες συνθήκες διδασκαλίας. Τα παιδιά καλούνται να αναπτύξουν κριτική ικανότητα. Συνεπώς, αφού αποστηθίσουν το ποίημα θα πρέπει να το συζητήσουν «στο σπίτι». Καμία αντίρρηση, μόνο που το σπίτι δεν συνομιλεί με τα παιδιά, οι τοίχοι έχουν αυτιά, αλλά όχι γλώσσα. Όπως καταλαβαίνεις, πρέπει να το συζητήσεις εσύ με το παιδί. Για τη γαϊδουρίτσα. Για να μπεις γρήγορα στο νόημα σου λέω ότι το γαϊδούρι κάπου χάθηκε και δεν έχει εντοπιστεί, μέχρι στιγμής, σε κανένα χωριό. Είναι κουτσό και γκαστρωμένο, αλλά, όπως παραδέχεται η ποιητική διήγηση, ο στυγνός καπιταλιστής το φόρτωσε με αλεύρι. Τώρα κάτσε στην άλλη άκρη του καναπέ και συζήτησε το θέμα με το παιδί, προσπάθησε να αναδείξεις τις κρυφές πτυχές του αριστουργήματος.

Μία εκδοχή είναι πως η γαϊδουρίτσα ήταν φορτωμένη με κόκα που δηλώθηκε ως αλεύρι στα ελληνοαλβανικά σύνορα. Ετσι εξηγείται και η απώλεια της. Αυτό το καταλαβαίνεις εσύ, αλλά δεν το καταλαβαίνει το παιδί και μακάρι να αργήσει να το καταλάβει.
Καλό θα είναι να αποκλείσεις και το ενδεχόμενο κλοπής του γαϊδουριού. Πρώτον διότι είναι ηλίθιο να κλέβεις ένα γάιδαρο και δεύτερον επειδή δεν είναι πρέπον να διδάσκεις στο παιδί τόσο σκληρά σενάρια.
Συνεπώς τι έγινε η γαιδουρίτσα; Επέλεξα το σενάριο της παρεξήγησης: διανυκτέρευσε το αφεντικό σε ένα πανδοχείο, το ζωντανό λύθηκε και πήρε τους δρόμους. ΟΚ, το δέχθηκε.

Παρακάτω, λοιπόν, μαθαίνουμε ότι ο ιδιοκτήτης του ζώου είναι περίλυπος, μοιρολογεί μάλιστα, επειδή η γαϊδάρα πρόκειται να φέρει στον κόσμο ένα πουλάρι. Εδώ έχεις πολλά να πεις στο παιδί.

  • Ο τύπος είναι κτηνοβάτης και πιστεύει ότι είναι πατέρας του πουλαριού.
  • Ο τύπος είναι στυγνός καπιταλιστής και λυπάται επειδή θα χάσει όχι ένα, αλλά δύο υποζύγια.
  • Ο τύπος έχει δεθεί συναισθηματικά με το ζώο και αγωνιά για την τύχη του. Επέλεξα αυτήν την εκδοχή ως την πλέον παιδαγωγική και την υιοθετήσαμε.

Μάθαμε και τις επτά στροφές του ποιήματος. Αργήσαμε τόσο πολύ, που στο τέλος άρχισα να φοβάμαι ότι μέχρι να το μάθουμε, θα βρεθεί η γαϊδουρίτσα και θα αλλάξουν οι στίχοι. Ευτυχώς το ζώο αγνοείται και τώρα συζητάμε να στείλουμε τους Power Rangers προς αναζήτηση του.