H υπόθεση: ο διοικητής του ΙΚΑ έπεσε νεκρός έπειτα από συμπλοκή με το σύζυγο της ερωμένης του, η οποία κατέχει διοικητική θέση στον ίδιο ασφαλιστικό φορέα. Κατά μία εκδοχή η εξέλιξη ήταν θετική για τον κύριο διοικητή. Στα εξήντα σου είναι εξαιρετικά δύσκολο να γυρίσεις σπίτι δαρμένος, όταν μάλιστα δικαιούσαι δύο φρουρούς και οδηγό. Μερικές φορές ο θάνατος είναι μία συμφέρουσα διέξοδος μπροστά στην οργή της απατημένης συζύγου. Και όχι μόνο. Καλύτερα να πεθάνεις, παρά να παρακολουθείς τη συζήτηση, επί του θέματος, στην τηλεόραση. Αυτό το αφήνεις για τους ζωντανούς που αντιστέκονται στον πειρασμό να τηλεφωνήσουν στο κανάλι και να ρωτήσουν τον σχολιαστή αν γνωρίζει τι κάνει η γυναίκα του εκείνη τη συγκεκριμένη στιγμή.
Για την περίπτωση του Βαρθολομαίου υπήρχαν μόνο δύο λύσεις. Η ιστορία να μείνει για πάντα κρυφή ή να κλείσει με ταφόπλακα, όπως και έγινε. Αν το επεισόδιο είχε περιοριστεί σε απλό γρονθοκόπημα, με παρέμβαση της Αστυνομίας, τότε η αποπομπή του από το ΙΚΑ θα συντελείτο με τον τρόπο που οι πρώτοι χριστιανοί γνώριζαν το Κολοσσιαίο.
Υπάρχει θέμα ηθικής τάξεως; Ασφαλώς και υπάρχει. Και δεν έχει να κάνει με τη διατάραξη δύο γάμων, αλλά με τη δεοντολογία μίας ερωτικής σχέσης που διέπεται, μεταξύ άλλων, από την επαγγελματική σχέση των δύο εμπλεκομένων. Οταν κάθεσαι σε τέτοιες καρέκλες δεν συνάπτεις ερωτικές σχέσεις με υφισταμένους σου-τόσο απλό είναι. Μπορείς να μετακαλείς βίζιτες σε ξενοδοχεία που πληρώνει υπηρεσία, έχει το δικαίωμα να διατηρείς χαρέμι εξωσυζυγικών σχέσεων, αν θέλεις διοργανώνεις και οργιώδη πάρτι. Αυτό αφορά εσένα και τη γυναίκα σου. Οταν, όμως, συνδέεσαι με υφισταμένη σου, τότε αφορά και τον Τράγκα. Αντε καλή ψυχή τώρα.
