Το είδα στην παραλία της Θεσσαλονίκης. Μια εικόνα πιο φωτεινή και από τον ήλιο, που έκαιγε την πλάτη μαρμαρένιου Μεγαλέξανδρου, χωρίς ο Ψωμιάδης να τον αλείφει με Coperton.
Ενα άσπρο άλογο σέρνει άμαξα στην οποία επιβαίνουν τέσσερις κοπέλες, κάπου στα 25. Είναι και οι τέσσερις όμορφες ή, τουλάχιστον, έτσι μου φαίνεται. Τραγουδούν και γελούν. «Καροτσέρη, καροτσέρη ασ' το καμουτσίκι απ' το χέρι και μην το χτυπάς. Δεν χρειάζεται να τρέχεις όταν τόσο πια κοντά σου έχεις εκείνον που αγαπάς...» Τόσο όμορφο, που δεν περιγράφεται. Ζηλέψτε με που το είδα.
