Ομολογώ πως περίμενα να δω τον Καραμανλή με το γνωστό μπουφάν να δηλώνει ότι η χώρα βρίσκεται υπό την πίεση ασύμμετρης απειλής. Κοινώς, μάγκες μας την έπεσαν-το ίδιο είναι. Μετά σκέφτηκα το κλασσικό άσμα «αν είχανε φωνή οι γκαρσονιέρες θα πέφταν σαν ξερόφυλλα οι βέρες», το οποίο, ακόμα και αν δεν το έχει γράψει ο Σπανουδάκης, θα μπορούσε να επενδύσει το σχετικό ρεπορτάζ της ΝΕΤ. Βέβαια το πρόβλημα είναι πως αν όσοι έχουν εξωσυζυγική σχέση και εκβιάζονται από την παράνομη, έπεφταν από τα μπαλκόνια, οι ασφαλιστικές εταιρίες δεν θα ασφάλιζαν αυτοκίνητα για ζημιές στην οροφή τους από πτώση πενηντάρηδων με μεγάλη περιεκτικότητα σε viagra. Διότι αν δεν το έχετε καταλάβει, η ασύμμετρη απειλή που δέχεται η ελληνική οικογένεια και κατ΄ επέκταση η χώρα, δεν είναι ούτε από δόλια συμφέροντα, ούτε από τις ανατολικοευρωπαίες που κλείνουν σπίτια. Είναι από αυτά τα τρία καταραμένα φάρμακα που κοστίζουν πενήντα ευρώ το κουτί. Βλέπεις, μεγάλε, έτσι και είσαι γύρω από τα εξήντα και δεν έχεις καταπιεί το σκεύασμα, το μόνο που μπορείς να κάνεις σε μία τριανταπεντάρα είναι να την τρομάξεις, άντε και να σε λυπηθεί. Ελα όμως που υπάρχει η περίπτωση να έχεις στο χέρι το χρήμα, τον πισινό στην καρέκλα της εξουσίας και στην τσέπη το χάπι. Εχεις ξεφύγει, αισθάνεσαι ισχυρός και άφθαρτος. Μέχρι τη στιγμή που εμφανίζεσαι στο DVD να παριστάνεις τον John Holmes. Θα ακουστεί απάνθρωπο, αλλά θα ήταν μία κάποια λύση: οι κατέχοντες υψηλή θέση να υποβάλλονται σε εξετάσεις αίματος για την ανίχνευση αυτών των ουσιών στο αίμα τους. Νομίζω πως κάτι αντίστοιχο είχε υιοθετήσει ο Δαρείος και μετά οι βυζαντινοί αυτοκράτορες: η διαχείριση του κρατικού χρήματος ήταν αρμοδιότητα αποκλειστικά και μόνο των ευνούχων.
