Ο Πάπας Βενέδικτος δέχθηκε στο Βατικανό τον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο. Υποθέτω πως θα ήταν μία λαμπρή ευκαιρία για να ανανεώσει το σχίσμα των δύο Εκκλησιών και την επόμενη χιλιετία. Εκτός των άλλων, ο Βενέδικτος ενέγραψε υποθήκη για την αγιοποίηση του. Διότι ποια επιτροπή, εκεί στον Παράδεισο, δεν θα αναγνωρίσει το μέγεθος του μαρτυρίου του; Οι συμβατικοί άγιοι αποδήμησαν εις ουρανούς με συνοπτικές διαδικασίες, κοινώς μαρτύρια του συρμού. Αντιθέτως ο Βενέδικτος πέρασε αρκετές ώρες με τον Χριστόδουλο, χωρίς ο Κύριος να του προσφέρει ένα λυτρωτικό θάνατο.
Αυτό που με εντυπωσίασε περισσότερο ήταν το δώρο του Ποντίφικα προς τον Μακαριότατο. Δύο κρίκοι από την αλυσίδα με την οποία είχαν δέσει τον Απόστολο Παύλο. Είναι ένα δώρο που φέρει ισχυρό συμβολισμό καθώς δύναται να χρησιμοποιηθεί είτε ως λατρευτικό κειμήλιο, είτε ως μπρελόκ, επί παραδείγματι για το κλειδί του Παραδείσου. Ασφαλώς δεν αποκλείεται ο Ποντίφικας να υπαινίσσεται ότι ο δικός μας είναι, κοινώς, για δέσιμο. Αυτό δεν θα το μάθουμε ποτέ. Γνωρίζουμε, όμως, ότι ο Αρχιεπίσκοπος επιστρέφει στην Αθήνα κομίζοντας ως λάφυρο μία εντυπωσιακή απάντηση προς το Φανάρι. Το αποτέλεσμα, μέχρι στιγμής, είναι ισόπαλο. Είδε ο Βαρθολομαίος τον Πάπα; Τον είδαμε και εμείς. Αναμένεται η επικοινωνιακή αντιπαράθεση να συνεχιστεί. Ο Χριστόδουλος, ας πούμε, να φέρει στην Αθήνα τον Δαλάι Λάμα. Και ο Βαρθολομαίος να μετακαλέσει στο Φανάρι Βανδή-Μαζωνάκη για τη χριστουγεννιάτικη λειτουργία.
