Οπως διαβάζω και στα δημοφιλή blogs, τα αντανακλαστικά της εγχώριας κοινής γνώμης καλούνται να διεγερθούν, υποκινούμενα από την οργή και την οδύνη που προκαλεί η δημοπράτηση αντικειμένων της βασιλικής οικογενείας. Εδώ να διευκρινίσω, προς τους αδαείς, ότι δεν υφίσταται προσδιορισμός της εν λόγω οικογενείας ως «πρώην βασιλικής» καίτοι έχει απωλέσει την ιδιότητα, πλην όμως, οι τίτλοι ευγενείας διατηρούνται ισοβίως.
Παρατηρώντας, λοιπόν, τη χροιά και την οξύτητα των σχολίων, ωσάν να επρόκειτο περί εξετάσεως ούρων, διαπιστώνω την έφεση του λαϊκού αισθήματος προς τους συμβολισμούς και ουχί προς την ουσίαν των πραγμάτων. Συνεγειρόμεθα οργίλοι δια την εκποίηση των βασιλικών ασημικών, αλλά ουδέποτε έχουμε ορθώσει το ανάστημά μας προς αποτροπή άλλων πράξεων που θεωρούνται επιβλαβείς δια το δημόσιο συμφέρον. Επί παραδείγματι, από το πλήθος των σχολίων που παρελαύνουν υπό των οφθαλμών μου, αδυνατώ να διακρίνω παρατηρήσεις επί των αμυντικών προμηθειών που πραγματοποιεί το υπουργείον Εθνικής Αμύνης. Μπορεί να διέλαθαν της προσοχής μου και δι' αυτό επιφυλάσσομαι. Δεν εντόπισα, όμως, ούτε ψηφίδα σχολίου για το κόστος των εγκληματικών χειρισμών στη Δημοσία Επιχείρηση Ηλεκτρισμού, που επιβαρύνει τους ισχνούς ώμους της εθνικής οικονομίας και κατ΄επέκτασιν των φορολογουμένων. Αντιθέτως, οι αναγνώστες των blogs επιδίδονται σε έναν ατέρμονο, και φαύλο θα έλεγα, σχολιασμό της τελευταίας εκπομπής του κ. Ι.Κ. Πρετεντέρη, η οποία είχε ως αντικείμενο τη δράση στοιχείων που φύονται, με λίπασμα τον δόλο, στα σκοτεινά εδάφη της άκρας Αριστεράς. Και φυσικά διαβάζω σχόλια για τη βασιλική οικογένεια.
Δυστυχώς η βασιλική οικογένεια είναι ένας προσφιλής στόχος που προσεγγίζεται με εξαιρετική ευχέρεια, όντας αδύναμη από θεσμικό κύρος. Η συμπεριφορά ταύτη εκπορεύεται, κατά τη γνώμη του γράφοντος, από την έλλειψη αισθητικής που μας διακρίνει ως έθνος. Προτιμούμε την προεδρευομένη Δημοκρατία, υπό τα υπερμεγέθη ματογυάλια του Κυρίου Χρήστου Ζαρτζετάκη, αδιαφορώντας για την υψηλή αισθητική, το κύρος και την χάριν που επενδύουν το θεσμό της βασιλευομένης Δημοκρατίας. Αν μη τι άλλο, αν οι βασιλείς κατοικούσαν σήμερον στην Ηρώδου Αττικού, δεν θα υφίστατο και θέμα δημοπράτησης των κειμηλίων. Τέλος, δράττομαι της ευκαιρίας και θα ήθελα να απευθύνω μία ερώτηση προς όλους τους αναγνώστες του παρόντος: ποια είναι η ποιοτική διαφορά στη διακυβέρνηση μίας χώρας, από τα τέκνα των Μητοστάκη, Καραμανλή, Παπανδρέου και από τα τέκνα της αειμνήστου Φρειδερίκης;
Παρακαλώ, αν με περιλάβετε με αυγά, να είναι Φαμπερζέ.
