Wednesday, January 17, 2007

Eρωτας στο κόκκινο



Τα ηχεία συναινούν στην επιλογή μου. Δεν υπάρχει καλύτερη μουσική επένδυση σε μία ερωτική συνεύρεση από τα τραγούδια του Κόκκινου Στρατού. Εχοντας βιώσει την εμπειρία παλαιότερα, η ανάσυρση του CD από τα βάθη των ραφιών, έφερε στην επιφάνεια, σαν φύκια, ψηφίδες και χρώματα από θυελλώδεις συνευρέσεις βουτηγμένες στο πάθος. Νομίζω δε πως η έμπνευση του επαναστάτη συνθέτη είχε διττό προσανατολισμό, την ανύψωση του ηθικού, αλλά και της λίμπιντο που πολεμιστή προλετάριου.

Στην περίπτωση δε που συνευρίσκεστε μετά ωρίμου κυρίας ρωσικής εθνικότητας με θητεία στην Κομσομόλ, οι ευεργετικές συνέπειες δύναται να λάβουν πολλαπλασιαστικές διαστάσεις. Θα της θυμίσετε τη νιότη που έφυγε, την εποχή που άκουγε τα ίδια εμβατήρια, γονατισμένη μπροστά στην ανοιχτή, λεκιασμένη από λάδια και γράσα, φόρμα του συντρόφου γραμματέα της τοπικής οργάνωσης.

Ασφαλώς η χρήση των συγκεκριμένων ασμάτων ως αφροδισιακά, απαιτεί συγκέντρωση, συγχρονισμό και αποδοχή του έρωτα ως επαναστατική πράξη. Η δε επιλογή της σειράς με την οποία θα ακουστούν, προϋποθέτει έμπειρους εραστές. Για το λόγο αυτό, είναι απαραίτητο να προπονηθείτε για αρκετό καιρό μόνοι σας, ακούγοντας το CD, πριν καλέσετε και την ερωτική σας σύντροφο για κοινή ακρόαση.

Για τα προκαταρκτικά επιλέξτε το «Κόκκινος Στρατός»-προσοχή, όχι το επίσημο εμβατήριο, εκτός και αν έχετε παραδοθεί σε πρόωρη εκσπερμάτωση. Είναι σχετικά χαμηλών τόνων με εξάρσεις επαναστατικότητας που ταυτίζονται με τις προθέσεις σας και προβάλλουν, στη σύντροφο σας, όσα πρόκειται να ακολουθήσουν. Το εν λόγω άσμα έχει αποδοθεί στα ελληνικά ως «Μαύρα κοράκια με νύχια γαμψά έπεσαν πάνω στην εργατιά», άρα χρησιμοποιείται με ευχέρεια σε στοματικό σεξ που πιθανόν να προσφέρετε. Αν έχει έρθει η σειρά σας για να απολαύσετε τη γλωσσική επάρκεια της συντρόφου σας, επιλέξτε το «Στους κάμπους στα βουνά». Μελωδικό με τη φωνή του κορυφαίου χορωδού να σβήνει στο βάθος που για σας προσδιορίζεται στο λάρυγγα της συντρόφου σας. Προσοχή: αποφεύγουμε την «Κατιούσα», αν και έγινε σουξέ στην Ελλάδα ακόμα και ως ύμνος του ΕΛΛΑΣ. Διότι μπορεί στα ρωσικά «Κατιούσα» να είναι η μικρή Κατερίνα, αλλά στα ελληνικά παραπέμπει στη φθίνουσα, στην έχουσα καθοδική πορεία.

Ενωθείτε εις σάρκα μία υπό το «Εμπρός σύντροφοι», συνεχίστε με το «Εμπρός στη μάχη», πάρτε μια ανάσα συμπάσχοντας με τους «Βαρκάρηδες του Βόλγα», μεταμορφωθείτε σε κοζάκο καβαλάρη με το «Πολιούσκο πόλε». Ειδικά για την ιεραποστολική στάση θεωρείται ιδανική η γνωστή σε όλους μας «Καλίνκα» που έχει παύσεις και χαμηλούς τόνους, εναλλασσόμενους με γρήγορο ρυθμό. Προσεγγίστε τον τερματισμό με το «Βλέπω ένα χωριό» και τελειώστε με το «Τραγούδι του Κόκκινου στρατού». Εναλλακτικά, αν συμβεί κάτι άσχημο, τρέξτε στο τελευταίο τραγούδι, στο «Πένθιμο Εμβατήριο», γνωστό και στην πατρίδα μας ως «Επέσατε θύματα».