Αισθάνομαι τις προσδοκίες σας βαριές, σαν την ανάσα που προσπαθεί να γεννηθεί σε μία μεγάλη ανηφόρα. Και ξέρω πως δεν τα κατάφερα στο βαθμό που θα επιθυμούσατε. Υποσχέθηκα φασιανό και επιστρέφω με κατεψυγμένη γαλοπούλα. Αν ο «Καιρός» με έπαιρνε μαθητευόμενο συντάκτη, θα με έβαζε να γράφω τα φαρμακεία χωρίς το δελτίο του Φαρμακευτικού Συλλόγου, αντιγράφοντας από τις ταμπέλες που τοποθετούν οι φαρμακοποιοί.
Η συνέντευξη με τον κ. David Santos δεν ήταν μια απλή υπόθεση. Δεν ομιλεί ελληνικά, αν και θα ήθελε. Τα αγγλικά του δεν επιτρέπουν ευχέρεια στην τηλεφωνική και γραπτή επικοινωνία. Ωστόσο κατάφερα να πάρω απάντηση σε αυτό που σας απασχολεί, στην ερώτηση που σας καταδιώκει.
Ποιος είναι ο κ. David Santos; Τι ζητάει από μας;
Ο κ. Santos, λοιπόν, γεννήθηκε πριν από 62 χρόνια στο Cucujyes, μία μικρή πόλη της Πορτογαλίας, βορείως της Λισαβόνας, σχετικά κοντά στις ακτές του Ατλαντικού. Σπούδασε δάσκαλος και δίδασκε μέχρι πρόσφατα που συνταξιοδοτήθηκε. Σε όλα αυτά τα χρόνια κατάφερε να παντρευτεί, να αποκτήσει δύο παιδιά και ένα εγγόνι. Ζει στο Sao Joao da Madeira, ακόμα πιο βόρεια από τον τόπο καταγωγής του, πάλι κοντά στον ωκεανό. Αλλά τώρα δεν ακούει τις φωνές των παιδιών, μόνο τα κελεύσματα της μούσας. Ο κ. Santos είναι τώρα ποιητής, δηλώνει την ποίηση ως κύρια ενασχόληση αν και σπεύδει να διευκρινίσει πως δεν έχει τυπώσει καμία συλλογή. Δεν χρειάζεται. Ολα τα ποιήματα δημοσιεύονται στο blog So Verdades («Ολη η αλήθεια») που δημιούργησε ο κ. Santos τον περασμένο Αύγουστο. Γράφει, περισσότερο, για τα αισθήματα των ανθρώπων, την αγάπη, τον πόνο και τη μοναξιά, ενώ, απ' ότι κατάφερα να καταλάβω, ο ποιητικός του οίστρος πρέπει να διατηρεί κάποιο δεσμό με τη Βραζιλία. Δεν διακινδυνεύω να δημοσιεύσω ως αξιόπιστη τη μετάφραση των ποιημάτων από μία δικτυακή υπηρεσία.
Διαβάζοντας, όμως, ένα ποίημά του που μεταφράστηκε και στα αγγλικά, καταλαβαίνω, περίπου, τι θέλει να πει ο ποιητής: «Μία καλή καρδιά εργάστηκε σκληρά για χρόνια. Μία καλή καρδιά ήταν κάποτε νέα και χαρούμενη...Μήπως αυτή η καρδιά είναι η δική σου;» Δεν ξέρω. Ξέρω, όμως, ότι ο κ. Santos έχει μία καλή καρδιά που αγαπάει την Ελλάδα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο μας επισκέπτεται. Μου λέει πως αγαπάει την Ελλάδα και τον πολιτισμό της και θα ήθελε να μάθει πολλά περισσότερο, αν είναι δυνατόν ακόμα και ελληνικά. Νομίζω πως το έχει καταφέρει. Ελληνες και Πορτογάλοι έχουμε μία κοινή παροιμία:
Diz-me com quem andas dir-te-ei quem ιs. «Δείξε μου με ποιους κάνεις παρέα, να σου πω ποιος είσαι»...
